Prorocy chrześcijaństwa i islamu, czyli sprawa nieoczywista.

W Starym Testamencie mamy 4 proroków większych (Izajasz, Jeremiasz z Lamentacjami i Księgą Barucha, Ezechiel, Daniel) oraz 12 mniejszych (Ozeasz, Joel, Amos, Abdiasz, Jonasz, Micheasz, Nahum, Habakuk, Sofoniasz, Aggeusz, Zachariasz, Malachiasz. Za ostatniego proroka uznaje się Jana Chrzciciela. Według islamu proroków jest 24: Adam, Idris (Henoch), Nuh (Noe, Hud, Saleh, Ibrahim (Abraham), Lut (Lot), Izmain (Iszmael), Ishak (Izaak), Jakub, Jusuf (Józef), Ajub (Hiob), Szoaib (Jetro), Musa (Mojżesz), Harun (Aron), Dhul-Kihl (Ezehiel), Dawud (Dawid), Sulejman (Salomon), Iljas (Eliasz), Al.-Jasa (Elizeusz), Junus (Jonasz), Zakarijja (Zachariasz), Jahja (Jan Chrzściciel), Isa (Jezus), i do tego Mahomet w Koranie.

Jak wyprosić gości? Dostań objawienie!

 

Koran, czyli święta księgaislamu, jest wiecznym słowem Allaha, które ma być uniwersalne i wpasowywać się w każdą epokę i każde miejsce na świecie, z czego muzułmanie są bardzo dumni. Dzisiaj zajmę się jednym fragmentem Koranu, który przeczy tym założeniom, gdyż miał służyć wyłącznie Mahometowi i to w określonych przypadkach. Mowa tu o 33:53:

Wyjście awaryjne w islamie – muta, małżeństwo z datą przydatności.

Jedną z bardziej kontrowersyjnych praktyk w islamie jest muta, czyli małżeństwo z rozwodem w kontrakcie. Właściwie nawet nie rozwodem, a datą przydatności, kiedy to małżeństwo z automatu staje się nieważne. Jest to na tyle dyskusyjne, że sami muzułmanie nie są zgodni do tego, czy muta powinna być praktykowana. Niestety, wieczne słowo Allaha czyli Koran, zawiera w sobie przyzwolenie na muta, jednak kluczowe jest tu to, czy ten werset był abrogowany, czy też nie. Idealna święta księga islamu zostawiła muzułmanów z tym dylematem.