Mahomet w piekle u Dantego

 Oglądając turecki serial o Sulejmanie Wielkim, Wspaniałe Stulecie, bardzo zdziwiłam się, że Ibrahim Pasza i sułtan Sulejman tak bardzo zachwycali się Boską Komedią, kiedy ona tak negatywnie odnosi się do islamu. Dante umieścił Mahometa w piekle, a dokładniej w najniższym kręgu piekielnym. W tamtym czasie panował powszechny pogląd, że Mahomet był heretykiem. 

Święty Tomasz z Akwinu o Mahomecie

Jedną z rzeczy, o których często się nie mówi, to jest to, co mówili święci na temat Mahometa czy islamu. Święty Tomasz z Akwinu nie bał się skontrastować rozprzestrzenia się chrześcijaństwa poprzez cudy Jezusa, z początkiem islamu, czyli obietnicami uciech cielesnych. 

Mikołaj z Kuzy o Mahomecie i islamie

Mikołaj z Kuzy był niemieckim teologiem w XV wieku. Jako jeden z nielicznych teologów, który żył w czasach upadku Konstanytopola, próbował podjąć dialog z islamem. Miał on ekumeniczne zapędy i chciał np. pojednać się z husytami. Prowadził również dialog z islamem, co przedstawił w swoim dziele: Cribratio Alcorani (Przesiewanie Koranu), w którym chciał usystematyzować to, co Koran zawiera. Według Mikołaja, Koran jest wewnętrznie sprzeczny i niejasny. Na dodatek jest wyjątkowo ciężki do zrozumienia poprzez swoją formę - każda sura (rozdział) musi być analizowana oddzielnie, bo nie są nijak ze sobą połączone. Sam się przyznał w swoim dziele, że jego rozumienie Koranu nie jest pełne i że jego interpretacje nie są jasne przez tę dziwną formę właśnie. 

Jan z Damaszku o Mahomecie

Pierwszym teologiem, który wszedł w polemikę z islamem był Jan z Damaszku. Urodził się w 675 roku w Damaszku właśnie, czyli ok. 40 lat po Mahomecie. Jego rodzina była bogatą, chrześcijańską rodziną 'Mansur'. Jego dziadek poddał miasto mahometanom, a jego ojciec pracował dla kalifa. Jan był biegły w arabskim, więc polemika z islamem przychodziła mu łatwo. W swoim dziele: „O herezjach” w: "Dialektyka albo rozdziały filozoficzne" zawarł rozdział o muzułmanach. To jest bardzo kontrowersyjna praca, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, kiedy islam traktuje się jako jedną z największych religii, a wtedy myślano o niej w kategorii 'bajki i herezje'. Po kolei omówię główne punkty jego pracy. 

Ignacy Loyola o islamie

Ignacy Loyola urodził się pod koniec XV wieku w kraju Basków. Z racji niskiego wzrostu i ogólnie mizernej postury, jego bogata rodzina oddała go do stanu duchownego. Już za młodu cechował się wyjątkowymi cechami charakteru jak szlachetność i ambicja. Bardziej go jednak ciągnęło do rycerstwa. Podczas wojny francuskiej Ignacy był oficerem i jego mowa motywacyjna zagrzewała do walki jego żołnierzy. Traf chciał, że oberwał kulą w nogę i niestety żadne operacje nie pomogły, więc rana uprzykrzała mu życie przez lata. Nie mógł nosić modnych ubrań, co przysparzało my zmartwień. Jednak to nie trwało długo, bo dostąpił nawrócenia i wstąpił do stanu duchownego.