Mahomet – prorok, który złamał wszystkie przykazania.

Cechą proroków biblijnych było to, że bezwzględnie przestrzegali przykazań i nawoływali do ich przestrzegania. Skoro Bóg dał dziesięć przykazań Mojżeszowi na kamiennych tablicach, a Mojżesz miał być również prorokiem islamu, to dlaczego prorocy mieliby nie przestrzegać i podważać te przykazania? Mahomet tworząc islam, wydawał się ignorować przykazania. Nie był to jakiś wielki myśliciel, który wymagał refleksji swoich wyznawców nad swoimi grzechami, stąd ten brak refleksji nad dotrzymywaniem przykazań. Jako prorok, który nijak nie wpisuje się w charakterystykę proroków biblijnych, nie tylko nie przestrzegał przykazań, ale złamał je wszystkie i czynił to notorycznie. Tak więc, Mahomet to największy grzesznik pośród proroków. Jego życie usłane było grzechami, więc podam tylko niektóre z przykładów złamania przekazań.

1.   Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.

Tu warto przytoczyć pięć wersetów, przez które zginęło mnóstwo ludzi, a na autora książki ‘Szatańskie wersety’, Salmana Rashdiego, która nawiązywała do tego, została wydana fatwa i musiał uciekać przed niechybną śmiercią, a nawet nawrócić się na islam. Mowa tu o surze 53:19-23, czyli o szatańskich wersetach, według których Allah miał mieć trzy córki – Allat, al-Uzza i Manat. Były to trzy pogańskie boginie, które Mahomet postanowił wpleść w islam, aby przyciągnąć pogan do siebie. Do tego kazał wielbić pogański kamień Kaabe i to w pogański sposób, poprzez okrążanie go siedmiokrotnie. Pierwsze przykazanie złamane.   

2.   Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.

Incydent z szatańskimi wersetami łamie również kolejne przykazanie i to w sposób spektakularny, bowiem Mahomet przypisywał swoim słowom boskie pochodzenie. Gdy ludziom nie spodobało się to, że pogańskie boginie pojawiają się obok domniemanego Boga Żydów i chrześcijan, to Mahomet wycofał się z tego okrakiem, mówiąc, że to Szatan podyktował mu to objawienie. Tak więc Mahomet głosił objawienie, które przypisywał Bogu, które boskie nie były, a nawet mogły pochodzić od samego Diabła.

3.   Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.

Dla Żydów jest do szabat, który celebrują od piątkowego wieczoru do soboty, a dla chrześcijan jest to niedziela. Dla muzułmanów jest to piątek, który właściwie uderza i w Żydów, i w chrześcijan. Otóż, Mahomet wprowadził zamiast szabatu dzień jumu’ah, zwany też ‘piątkiem modlitw’. Dla chrześcijan niedziela jest dniem odpoczynku, bowiem siódmego dnia stworzenia Bóg odpoczywał. Na dodatek, piątek jest dniem ukrzyżowania Jezusa, który jest raczej dniem zadumy dla chrześcijan, stąd tradycja postu w piątki.

4.   Czcij ojca swego i matkę swoją.

Mahomet bardzo szybko został sierotą. Nigdy nie poznał swojego ojca – Abdullaha, a matka Amina widząc to, co się dzieje z jej synem, oddała dziecko opiekunce, która przerażona oddała go matce. Mahometa praktycznie wychował dziadek. Patronem rodziny był Hubal, pogański bożek Mekki, którego czcił dziadek Mahometa. I tu powstaje problem, gdyż Mahomet nauczał posłuszeństwa wobec swoich rodziców (birr al-walidayn), a sam wyparł się wiary swoich przodków i zaczął głosić swoją religię, w sposób mniej i bardziej pokojowy, mordując wielu ludzi, przez co wielu przeklęło jego rodziców. Istnieje jeszcze pogląd, że właściwie Hubal i Allah to jedno, czyli bóg islamu to bóg pogański, a nie chrześcijański, co w ogóle czyni Mahometa antychrystem.

Na dodatek, Mahomet wypaczył relację pomiędzy rodzicami i dziećmi, gdzie dzieci są de facto niewolnikami rodziców, nie mogą się na nich denerwować, czy mieć swojego zdania, a nieposłusznym można być im tylko wtedy, kiedy nawołują przeciwko islamowi. Pisałam już wcześniej o zabójstwach honorowych tutaj.

5.   Nie zabijaj.

Tu sprawdza się zasada – kto nie jest z nami, jest przeciwko nam, czyli każdy nie-wyznawca islamu stawał się z automatu wrogiem islamu. W miarę rozprzestrzeniania się religii, stosunek do innowierców stawał się coraz bardziej agresywny, od rabowania karawan, do atakowania miast. Lista jest bardzo długa, gdyż Mahomet zabijał, nawoływał swoich kompanów do morderstw swoich wrogów, czyli osób, które go krytykowały (Żydzi, matki, staruszki), i usankcjonował mordowanie innowierców w Koranie, poprzez koncept jihadu.

6.   Nie cudzołóż.

Według islamu można mieć tylko cztery żony, a on miał ich w jednym czasie nawet jedenaście. Muzułmanie tłumaczą to sobie tak, że to jest człowiek wybrany przez Allaha i jemu więcej wolno, chociaż dla mnie osobiście to głupie, bo według tych samych muzułmanów ma być to idealny przykład do naśladowania. I co tu naśladować, skoro do własnych nauk się nie stosował? W ogóle, Mahomet poświęcał mnóstwo uwagi sprawom łóżkowym i generalnie dużo kopulował. Na dodatek, Mahomet pozwalał na seks z niewolnicami i brankami wojennymi, oraz na małżeństwa ‘z datą przydatności’, czyli na muta – małżeństwo z rozwodem w kontrakcie, obecnie praktykowane przez szyitów. Małżeństwo jest to kolejna relacja wypaczona przez Mahometa, gdzie generalnie znowu jest to relacja własnościowa – mąż jest de facto właścicielem żony i decyduje o jej życiu.

7.   Nie kradnij.

To jest kolejny ciekawy przypadek i chciałabym skupić się tutaj na łupach wojennych, bo nawiązuje tu do kilku innych przykazań. Zabijanie i kradzieżą przeplatają się ze sobą w islamie. Zdobycz wojenna, to dobro materialne uzyskane w sposób nielegalny względem prawa w czasie pokoju. Tu Allah pospieszył Mahometowi z objawieniem (8:1):

Łupy należą do Boga i Posłańca. Przeto bójcie się Boga i ustanówcie zgodę między wami! Słuchajcie Boga i Jego Posłańca, jeśli jesteście wierzącymi.

Zwróćcie uwagę na pierwsze zdanie – Boga i posłańca. Tak więc wszystko, co złupione, należy do Mahometa, czyli to kradzież na wielką skalę i do tego zgodna ze słowem Allaha! Co więcej, Mahomet sam zaznaczył, że żadnemu innemu prorokowi nie było dane prawo do łupów wojennych, a co więcej – do dysponowania nimi według własnej woli. Tak więc Mahomet nie poszedł i nie ukradł komuś wielbłąda, ale w swój sposób stworzył sobie prawo, według którego wszystko, co zdobyte w działaniach wojennych, staje się wyłącznie jego.

8.   Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

Mahomet miał dosyć luźny stosunek do kłamstwa, jak i do moralności w ogóle, więc można śmiało mieć wątpliwości co do prawdziwości jego objawień. Faktem jest to, co nawet zauważyła jego małoletnia żona, że Allah zawsze spieszył się z objawieniem, jeśli tylko Mahomet sobie czegoś zażyczył. Sama jego śmierć z resztą była przykładem tego, jak sobie te objawienia wymyślał, kiedy to zatrute jedzenie zaczęło działać na jego kompanów, którzy zrobili się sini, wtedy dopiero to jedzenie do niego przemówiło. Gdyby faktycznie Allah słał mu objawienia, to zrobiłby to zanim Mahomet i inni się otruli. Co gorsza, do tego grzechu sam nakłaniał, kiedy np. chciał się kogoś pozbyć. Wtedy to usankcjonował prawo takijja, według którego kłamstwo to nie grzech w pewnych warunkach. Wszak jednym z przydomków Allaha jest ‘najlepszy z oszustów’.

9.   Nie pożądaj żony bliźniego swego.

Mahomet pożądał wielu kobiet i nawet dziewczynek, jednak sztandarowym przykładem łamania tego przykazania jest jego pociąg do żony jego adoptowanego syna, Zayda ibn Harithaha. Tak jej chciał, że nawet zabronił adopcji, byleby się tylko dobrać do Zeynep. Koniec końców, Zayd rozwiódł się z Zeynep, a Mahomet dostał to, co chciał, czyli synową.

10. Ani żadnej rzeczy, która jego jest.

To przykazanie mówi o zazdrości, chciwości, przywłaszczaniu sobie dóbr bez ograniczeń, oraz zachłanności zrodzonej z bogactwa i niesprawiedliwości. Przy siódmym przykazaniu widzieliśmy, że Mahomet stworzył sobie prawo, dzięki któremu wszystkie zdobycze wojenne należą się jemu (no i Allahowi). Jednak zachłanność Mahometa sięgała daleko, bowiem bardzo szybko pozbył się innowierców, jak np. Żydów z Medyny, kiedy to w dwa dni zabił od 600-900 mężczyzn, zagarniając ich dobra materialne. Planem Mahometa była ekspansja islamu na cały świat, który de facto należałby do niego (i do Allaha, ale Bogu, co boskie, a cesarzowi, co cesarskie).  

Reasumując, moralność Mahometa według standardów chrześcijańskich, stoi na bardzo niskim poziomie, gdyż w przeciwieństwie do wcześniejszych proroków, nie przestrzegał przykazań, łamał je, ale co gorsza, stwarzał nowe prawo, według którego grzech przestawał być grzechem, na zawsze naznaczając muzułmanów brzemieniem tych grzechów, czego nawet nie są świadomi, gdyż myślą, że dobrze czynią.