O tym jak Abdullah ibn Sarh edytował Koran - czy Koran na pewno był objawiony?

Mahomet był niepiśmienny, a przez 23 lata otrzymywania objawień, trzeba było je jakoś zapisywać, bo przypadkiem ktoś może o nich zapomnieć, a zapiski owca może zjeść. Oficjalna wersja islamu jest taka, że zapisywano fragmenty Koranu na liściach, gałązkach czy innych materiałach, ale Koran był głównie recytowany i zapamiętywany. W każdym razie Mahomet miał swojego skrybę. 

Abdullah ibn Sa`d Ibn Abi Sarh był bardzo dobrym skrybą, a na dodatek miał zdolności literackie i źródła islamskie wskazują na to, że mógł zmieniać objawienia Mahometa za jego przyzwoleniem. W Al-Sira al-Iraqi czytamy, że Abdullah powiedział: 

Jan z Damaszku o Mahomecie

Pierwszym teologiem, który wszedł w polemikę z islamem był Jan z Damaszku. Urodził się w 675 roku w Damaszku właśnie, czyli ok. 40 lat po Mahomecie. Jego rodzina była bogatą, chrześcijańską rodziną 'Mansur'. Jego dziadek poddał miasto mahometanom, a jego ojciec pracował dla kalifa. Jan był biegły w arabskim, więc polemika z islamem przychodziła mu łatwo. W swoim dziele: „O herezjach” w: "Dialektyka albo rozdziały filozoficzne" zawarł rozdział o muzułmanach. To jest bardzo kontrowersyjna praca, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, kiedy islam traktuje się jako jedną z największych religii, a wtedy myślano o niej w kategorii 'bajki i herezje'. Po kolei omówię główne punkty jego pracy. 

Czy ISIS podąża za Allahem?

Gdybym miał mówić o przemocy islamskiej, musiałbym też mówić o przemocy katolickiej. Nie jest słuszne identyfikowanie islamu z przemocą - powiedział papież Franciszek w sierpniu 2016. Jestem jak najbardziej za! Trzeba porównywać teksty religijne i ich wartość moralną. Ostatnio podałam Wam listę wersów koranicznych na temat jihadu - 164 wersy o jihadzie . Tak więc teraz skupimy się na islamie w praktyce, czyli o tym, jak działania ISIS mają się do nauk Koranu. 

Ignacy Loyola o islamie

Ignacy Loyola urodził się pod koniec XV wieku w kraju Basków. Z racji niskiego wzrostu i ogólnie mizernej postury, jego bogata rodzina oddała go do stanu duchownego. Już za młodu cechował się wyjątkowymi cechami charakteru jak szlachetność i ambicja. Bardziej go jednak ciągnęło do rycerstwa. Podczas wojny francuskiej Ignacy był oficerem i jego mowa motywacyjna zagrzewała do walki jego żołnierzy. Traf chciał, że oberwał kulą w nogę i niestety żadne operacje nie pomogły, więc rana uprzykrzała mu życie przez lata. Nie mógł nosić modnych ubrań, co przysparzało my zmartwień. Jednak to nie trwało długo, bo dostąpił nawrócenia i wstąpił do stanu duchownego. 

Jezus w Koranie

Dlaczego to, jak postrzegany jest Jezus jest centralnym problemem dla wyznawców chrześcijaństwa i islamu? Jest to bodajże najważniejszy problem, jaki można zaadresować, jeśli mówi się o tych dwóch religiach. Bez Jezusa nie ma chrześcijaństwa, bo Jezus zapoczątkował chrześcijaństwo. 

Zastanówmy się nad aspektem ofiary w chrześcijaństwie, bo to nada sens całemu temu artykułowi. Chrześcijaństwo mówi: 

Czy Gabriel odwiedził Mahometa?

Mahomet zanim zosta prorokiem, był pracownikiem swojej żony, która zajmowała się handlem. Jako że Khadija była zamożną kobietą, Mahomet oddawał się wędrówkom po jaskiniach, gdzie pewnego razu nawiedził go pewien tajemniczy byt. Miało to miejsce w 610 r.n.e. na górze Jabal an-Nour w jaskini zwanej Hira. Trzeba tu zaznaczyć to, że ta istota nigdy mu się nie przedstawiła, mimo to, ta sytuacja stała się początkiem jednej z największej religii świata - islamu. 

Allah tysiąc lat przed Mahometem

Obecnie uważa się, że słowo 'allah' oznacza po arabsku 'boga'. Nic bardziej mylnego. Etmyologicznie, bóg po arabsku to 'ilah' a 'al-ilah' to 'ten bóg'. A ten bóg w islamie to pogański bóg Księżyca, który został zaadaptowany przez Mahometa. Stało się to przez kontakty Mahometa z Sabejczykami do tego stopnia, że w Mekce był nazywany Sabejczykiem, chociaż nim nie był, bo propagował ich kulturę i tradycje w nowej religii 'islam'. Sabejczycy wywodzili się z Babilonu. Rękopisy z Qumran mówią o tym, że ostatnim królem Babilonu był Nabonidus (VI w.n.e.). Babilon był w czasie odnowy, w którym unowocześniał swoją kulturę i w rezultacie wprowadzano bardziej liberalny system, gdzie tracono zainteresowanie bardziej tradycyjnymi formami.