Na skróty - prawa kobiet w islamie

Muzułmanie często powtarzają to, że islam nadał prawa kobietom, bo wcześniej ich nie miały. Islam ma wspierać feminizm, a życie muzułmanek ma być usłane różami. Ten wpis zadedykowany jest zagadnieniu pozycji kobiet w islamie. Wpis podzielony jest tematycznie, a do każdego tematu przytoczone są odpowiednie fragmenty z islamskich tekstów źródłowych.

Innowiercy o Mahomecie i muzułmanach w pierwszych wiekach islamu

 Jedną z często powtarzanych historiach o Mahomecie i początkach islamu jest ta, jakoby muzułmanie byli prześladowani i musieli się bronić przed krwiożerczymi i zazdrosnymi kafirami. Ta narracja ma jedną ważną wadę, która ją dyskredytuje w 100% - podboje nie są formą obrony, a islam podbijał mieczem, stąd ludy podbite nie wypowiadały się na temat islamski zdobywców pochlebnie. Znamy już kilka opowieści o pierwszych krytykach islamu (kobieta z dziećmi, stary poeta czy staruszka, którzy musieli zginąć za swoje poglądy), pochodzące ze źródeł islamskich. Dzisiaj jednak zajmiemy się źródłami nieislamskimi.

Trzeba tu zaznaczyć to, że nie ma źródeł, które pochodziłyby z czasów życia Mahometa i są one dużo późniejsze. Jest to jeden z fundamentalnych argumentów podważających historyczność Mahometa i stało się to podwaliną pod hipotezę, według której Mahomet w ogóle nie istniał. Jedne z pierwszych wzmianek o Mahomecie pochodzą z końca VII wieku, czyli prawie 80 lat po tym, jak Mahomet miał dostać pierwszeobjawienie!

Na skróty - islam jest religią pokoju.

Jako pierwszy wpis nowej serii ‘Na skróty’ postanowiłam wybrać jeden z najbardziej kontrowersyjnych i według mnie najważniejszych zagadnień w dyskusji nad islamem, mianowicie – czy islam to religia pokoju. Ten post podzielony będzie na kilka części, według źródeł, które będę przytaczać – zaczynając od Koranu, przechodząc w hadisy i kończąc na źródłach historycznych i kronikarskich, w myśl zasady – od źródła do czynów.

Na skróty - nowa seria na blogu.

Przeglądając media społecznościowe i widząc to, jak muzułmanie powtarzają w kółko te same frazesy o islamie, doszłam do wniosku, że nadszedł czas na nową serię na moim blogu. A zatem, czas na cykl ‘Na skróty’, co ma być swego rodzaju ściągą z podstawowych zarzutów muzułmanów względem chrześcijaństwa i innych religii, oraz ich butnych założeń na temat natury islamu.

Na moim blogu można znaleźć mnóstwo informacji opartych na tekstach źródłowych, które komentuję z mojej perspektywy, czyli doktora psychologii, chrześcijanki, młodej kobiety, emigrantki, która żyje i pracuje wśród muzułmanów. Żadna informacja nie jest neutralna, nie ma obiektywizmu per se i zawsze wkrada się subiektywizm. Tak zbudowany jest świat, że go interpretujemy. Ta seria pójdzie trochę pod prąd, bo będę tu prezentować jedynie teksty źródłowe, których nie będę komentować. Wpisy będą pogrupowane tematycznie, np. feminizm, adopcja, zmiany w Biblii itd., czyli te aspekty, które najbardziej palą muzułmanów.

Mam nadzieję, że nowa seria się przyjmie, bo będzie można zrobić z nią to, co się chce. Może być swego rodzaju ściągą, szybkim dostępem do adekwatnych informacji, pozbawioną komentarzy, aby być jak najbardziej neutralną, przez co może być przyczynkiem do dalszych poszukiwań informacji.

Prorocy chrześcijaństwa i islamu, czyli sprawa nieoczywista.

W Starym Testamencie mamy 4 proroków większych (Izajasz, Jeremiasz z Lamentacjami i Księgą Barucha, Ezechiel, Daniel) oraz 12 mniejszych (Ozeasz, Joel, Amos, Abdiasz, Jonasz, Micheasz, Nahum, Habakuk, Sofoniasz, Aggeusz, Zachariasz, Malachiasz. Za ostatniego proroka uznaje się Jana Chrzciciela. Według islamu proroków jest 24: Adam, Idris (Henoch), Nuh (Noe, Hud, Saleh, Ibrahim (Abraham), Lut (Lot), Izmain (Iszmael), Ishak (Izaak), Jakub, Jusuf (Józef), Ajub (Hiob), Szoaib (Jetro), Musa (Mojżesz), Harun (Aron), Dhul-Kihl (Ezehiel), Dawud (Dawid), Sulejman (Salomon), Iljas (Eliasz), Al.-Jasa (Elizeusz), Junus (Jonasz), Zakarijja (Zachariasz), Jahja (Jan Chrzściciel), Isa (Jezus), i do tego Mahomet w Koranie.

Jak wyprosić gości? Dostań objawienie!

 

Koran, czyli święta księgaislamu, jest wiecznym słowem Allaha, które ma być uniwersalne i wpasowywać się w każdą epokę i każde miejsce na świecie, z czego muzułmanie są bardzo dumni. Dzisiaj zajmę się jednym fragmentem Koranu, który przeczy tym założeniom, gdyż miał służyć wyłącznie Mahometowi i to w określonych przypadkach. Mowa tu o 33:53:

Wyjście awaryjne w islamie – muta, małżeństwo z datą przydatności.

Jedną z bardziej kontrowersyjnych praktyk w islamie jest muta, czyli małżeństwo z rozwodem w kontrakcie. Właściwie nawet nie rozwodem, a datą przydatności, kiedy to małżeństwo z automatu staje się nieważne. Jest to na tyle dyskusyjne, że sami muzułmanie nie są zgodni do tego, czy muta powinna być praktykowana. Niestety, wieczne słowo Allaha czyli Koran, zawiera w sobie przyzwolenie na muta, jednak kluczowe jest tu to, czy ten werset był abrogowany, czy też nie. Idealna święta księga islamu zostawiła muzułmanów z tym dylematem.