Dlaczego muzułmanin nie może witać się z niewiernym

Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski. (Mateusz 5, 43-48).

Ten fragment Pisma Świętego przedstawia jedną z zasad chrześcijaństwa, żeby traktować wszystkich dobrze, bez względu na ich przekonania. Tak większość z nas została wychowana, aby siebie szanować nawzajem, mamy na to potwierdzenie w naszych chrześcijańskich źródłach. A co mówią na ten temat źródła islamskie?

Koran instruuje, jak muzułmanie mają witać się z ludźmi (4:86): kiedy ktoś się z tobą wita, odpowiedz jeszcze lepszym przywitaniem. Bardzo fajny zwyczaj, prawda? Jednak czy to się tyczy wszystkich? Według szariatu, muzułmanin to 100% człowieka, kobieta to połowa tego, mężczyzna innej wiary (księgi, czyli Biblii) to jeszcze połowa muzułmanki i dalej. Czyli jak cały człowiek ma witać się z ćwiartką człowieka?

Zajrzyjmy do hadisów, co mówi prorok islamu. Zacznijmy od Al-Adab Al-Mufrad, księga 44 (o witaniu się), kolejno od 1101 do 1103. Kiedy Abu Musa napisał do perskiego przywódcy i przywitał się z nim pokojowo, padło pytanie: ale dlaczego się z nimi witasz, skoro to niewierni?  Dalej: Mahomet powiedział, żeby nie witać się Żydami. Jeśli powiedzą: pokój z tobą, to można odpowiedzieć “I z wami”, ale nie witać się najpierw. Mahomet przykazał też, aby nie witać się z niewiernymi i spychać z drogi. Tak, spychać z drogi. A co tam, niech sobie rowem idzie.

Następny fragment 1115 mówi o tym, że Ibn Umar został przywitany przez chrześcijanina, o czym ten nie wiedział, więc odpowiedział. Kiedy dowiedział się, że ten mężczyzna jest niewiernym, to wrócił się do niego i odpowiedział: “Oddaj mi moje przywitanie”.

Biorąc pod uwagę to, że przywitanie się z drugim człowiekiem jest formą oddania mu szacunku, która jest podkreślana również w islamie, takie ostentacyjne odmawianie przywitania się z człowiekiem innej wiary, jest równoznaczne z brakiem szacunku do innowiercy.